Er wordt wel eens opgemerkt dat ik niet fotografeer. Althans als ik mijn afbeeldingen presenteer. In engste zin van het woord klopt dit misschien ook wel. Na een lange tijd binnen de analoge fotografie met het zonesysteem te hebben gewerkt ben ik met de komst van digitale fotografie een andere weg ingeslagen. Lag in de analoge fotografie het accent bij de techniek is deze nu enkel nog maar gericht op de uitvoering. Conceptuele montages dus. In deze zin klopt het dus dat ik geen foto’s maak. En toch heb ik om mijn composities te realiseren mijn camera gehanteerd. Alle onderdelen binnen mijn werken zijn door mij persoonlijk gefotografeerd.
De basis van mijn ideeën worden gevormd door geënsceneerde ontmoetingen die ik 's nachts in mijn onderbewustzijn omzet in beeld. Om ze op een later moment conceptmatig “in beeld” te brengen. Hierbij vormen de lagen en het gereedschap van Photoshop natuurlijk het ultieme instrumentarium. Honderd a honderdvijftig digitale mappen met dito lagen zijn dan ook geen uitzondering.
Gekscherend zeg ik wel eens vijfentwintig uur per etmaal met fotografie in de weer te zijn.
… ieder visueel niet-gehandicapt mens verzamelt gedurende zijn leven miljarden beelden, die worden opgeslagen en waarvan een deel bij gelegenheid weer aan het individu wordt getoond, al naar gelang zijn of haar behoefte aan ‘beeld’. Dat mag dan onder ‘herinnering’ worden geboekt.
Toen kwam de camera, en die doet feitelijk niets anders dan dat wat de combinatie oog/hersenen/geheugen al heel lang bij ieder mens voor elkaar krijgt. Met nog iets daarboven op: het vermogen die beelden vast te leggen, en eventueel wat te wijzigen en/of te benadrukken, waardoor de bediener van de machine in staat is zijn/haar ‘herinneringen’ te bewaren en, indien wenselijk, te delen met anderen.
Het bedienen van die machinerie maakte en maakt het voor ondergetekende zo aantrekkelijk zich bezig te houden met fotografie. Waarbij aangetekend dat de fotograaf in feite niets anders doet dan dat waarmee iedere wereldburger zich gedurende het hele leven bezighoudt, op dat kleine beetje extra na dan …
Ik fotografeer al meer als 60 jaar en maak al meer als 40 jaar series met muziek en geluid. In het analoge tijdperk z.g. diaporama's, dia's met meerdere projectoren,en sinds het digitale tijdperk A.V.shows voor beamerprojecties.
Onderwerpen voor mijn fotografie kan van alles zijn wat ik tegen kom en mij interesseert. Of ik fotografeer zeer gericht een bepaald onderwerp voor mijn volgende A.V.show.
Ik heb meerdere functies op bestuurlijk niveau gehad, o.a rayonvoorzitter, bondsconsul, clubvoorzitter mentor, jurylid enz. Dat soort dingen laat ik nu aan de jongeren over.
Hoop nog een aantal jaren te genieten van fotografie.
Het detail, dat is wat me aanspreekt als fotograaf. Niet een totaal landschap of een stadsbeeld, maar een klein onderdeel hieruit. Vaak is het als zodanig niet meer herkenbaar en wordt het een abstract gegeven. Het mooie van het kleine dat is wat me aangrijpt.
Fotografie is voor mij het perfecte medium om momenten vast te leggen, die voor mij iets unieks hebben, momenten die ik terug wil zien en die ik ook anderen wil laten zien.